The Beatles door de Lens van Human Design (1)
Het verhaal van de Beatles begon en eindigde met John Lennon.
John Lennon was geboren op 9 oktober 1940 om 18.30 uur in Liverpool. Hij was een natuurtalent/opportunist emotionele generator met als enige definitie het creatieve kanaal van verbinden, een design gefocust op reproductie. Iemand met het kanaal van verbinden (59-6) heeft een zeer krachtig auraveld dat diep doordringt tot anderen. Hiermee kunnen zij heel eenvoudig intiem contact maken met anderen. Dit kanaal gaat over vruchtbare kracht, het creëren van leven. Het gaat niet alleen maar over het maken van baby’s maar ook over de geboorte van creatieve processen en projecten. Het aantrekken van de juiste partner om vruchtbare projecten mee aan te gaan.
Diep doordringen is ook het incarnatiekruis van John Lennon (Right Angle Cross of Penetration).
John heeft naast deze krachtige definitie als generator een open en alles omhullende aura met zeven open centra, dus reken maar dat hij enorm geconditioneerd is en een schaduwkant heeft geleefd die hem parten heeft gespeeld en de nodige frustratie heeft opgeleverd.
Zijn vader, Alfred Lennon (6/2 MG of Ego Manifestor) was als zeeman altijd afwezig en zijn moeder (4/6 Emotionele Manifestor) kon het moederschap niet aan. Zijn ouders gingen scheiden toen hij 4 jaar oud was. John moest toen bij zijn ome George en tante Mimi gaan wonen. John’s moeder kwam regelmatig langs en stimuleerde zijn muzikale interesses en kocht voor hem zijn eerste gitaar. Ze leerde John ukelele en banjo spelen. Tante Mimi daarentegen probeerde hem juist te ontmoedigen aangezien je met muziek toch niet in je levensonderhoud kunt voorzien. John Lennon’s moeder verongelukte en stierf op 15 juli 1958 toen hij 17 jaar oud was.
Ra (en vele psychologen met hem) geeft aan dat de eerste 3 tot 7 jaar zeer bepalend zijn voor een kind. Een kind ervaart zijn hulpeloosheid, zijn onmacht en beseft dat het overgeleverd is aan de (niet-zelf) wetten van de volwassenen. Het is dan dat de mind zich probeert te redden en niet-zelf strategieën ontwikkelt om zich staande te houden in zijn omgeving.
John Lennon is net als het overgrote deel van de mensheid niet begeleid en vertrouwd gemaakt met zijn auratype van een generator, hier om te leven vanuit respons en beslissingen te nemen vanuit zijn emotionele autoriteit waarin de waarheid niet ligt in het spontane moment maar door ergens een nachtje over te slapen (op z’n minst), zaken te laten bezinken om vervolgens te bezien hoe het gevoel er dan voorstaat.
John is geboren met het besef dat de macht altijd gelijk heeft (P maansknoop 21.2). In zijn vroege jaren krijgt hij al te zien dat zij die leiderschap (nog) niet waardig zijn wel de macht grijpen gewoon omdat het kan (45.5 in detriment), eenvoudigweg omdat de rest het toelaat. Er ontstaat spanning in het lichaam van zo’n kind en de afkeer voor machtsmisbruik en autoriteiten wordt gevormd.
Een kind voelt en neemt waar. Volwassenen onderschatten de kleine mensjes vaak. Volwassenen menen dat ze jonge mensen kunnen misleiden door iets anders te zeggen dan ze menen. Een kind voelt alles feilloos aan. En zeker John Lennon met zijn doordringende aura en persoonlijkheidszon in poort 57, intuïtie. De poort van de frequentie, het gehoor in het nu. Hij hoort alles. Lennon luistert niet naar wat je zegt, maar hoe je het zegt. Het hoort de angst, de frustratie, het verdriet in je stem, het voelt de frequentie waarin iets wordt gezegd. Het hoort datgene wat niet wordt gezegd maar indirect wordt gezegd. Het pakt je frequentie op.
Hij hoort dat zijn moeder zijn vader mist omdat deze er nooit is, hij hoort het verdriet in haar stem (uitvergroot en vervormd vanwege de openheid in het centrum). Hij voelt dat er iets niet in harmonie is maar hij weet niet beter dan dat dit ‘normaal’ is. Zijn moeder voor wie het moederschap zwaar valt, is alles wat hij heeft. Dit is alles waar hij op moet zien te overleven. Tja, wat moet hij dan? Het kind voelt dat de situatie niet ideaal is, maar hij houdt van die moeder. Zij is alles wat hij kent/heeft.
De mind in het open miltcentrum, het centrum van welbevinden en overleven creëert de overtuiging dat je moet vasthouden ook al is het niet goed voor je want ondanks dat het niet ideaal is, leef ik nog dus het zal wel meevallen. Dit is wat ik inmiddels gewend ben.
En dan komt het moment dat John’s ouders gaan scheiden. De zus van Lennon’s moeder, een kinderloze getrouwde vrouw die in de betere buurt woont van Liverpool woont, klaagt een paar keer bij de sociale dienst dat er niet goed voor John gezorgd wordt en geeft aan dat het beter voor John is als hij door haar en haar man wordt opgevoed. En je ziet deze verandering in zijn solar return rond die tijd. Het lichaam verzet zich (46.5 in detriment) ook al is het misschien beter voor hem. Hij wil niet loslaten wat niet goed voor hem is. 46.5 in detriment: Een irrationele afwijzing van de patronen die succesvol zijn gebleken. Vastberaden nee zeggen tegen het ritme dat succes brengt.
Zijn poort 2.1 (wederom intuïtie) in het open G centrum, centrum voor liefde en richting is (over) gevoelig voor disharmonie. Deze poort maakt onderdeel uit van de penta, het gezin. Ook hierin ligt in de vroege jaren een enorme conditionering. De thuissituatie was ver van harmonieus. Het was niet harmonieus toen hij nog bij zijn vader en moeder woonde en het was niet harmonieus in de beginjaren toen hij bij zijn oom en tante woonde.
Nadat John opgenomen was in het huis van Mimi en George Smith heeft zijn vader Alfred Lennon nog een stiekeme poging ondernomen om John te ontvoeren. Tijdens een zgn lange vakantie met zijn vader heeft deze gepoogd hem naar Nieuw Zeeland mee te nemen om te emigreren. John’s moeder kwam hierachter, volgde hen en bracht hem terug naar Mimi. John was toen 5 jaar oud.
In het open miltcentrum, het centrum van welbevinden heeft John ook poort 48, de poort van diepgang (48). Ook hier ligt een diepe conditionering. Het natuurtalent wat John Lennon was, begint zich als jong kind inadequaat te voelen doordat zijn enthousiasme wordt getemperd met als gevolg dat hij zich afhankelijk gaat voelen van anderen die de bevestiging van zijn talent moeten geven. Dit alles vanwege negatieve conditionering. John leek aan de buitenkant zelfverzekerd maar in werkelijkheid was hij onzeker over zijn muzikale talent en zijn zangstem omdat hij nooit muzikaal geschoold was.
Ook zie je in de jaren dat wanneer John bij tante Mimi en ome George gaat wonen er geprobeerd wordt John’s gedrag te corrigeren zodat hij zich leert aanpassen aan wat gewenst gedrag is (poort 10 op zijn poort 57, poort 18 en het hele kanaal 18-58, die samen met zijn poort 48 behoren tot de stroom van smaak). Dit heeft uiteindelijk niet meer dan een averechts effect opgeleverd.
Een voorbeeld daarvan is de aanname van George Harrison in de band van John, the Quarrymen.
Toen Paul McCartney zijn vriend George Harrison aan John voorstelde, vond John George met zijn 14 jaar nog een te jong pikkie om in de band opgenomen te worden. Het feit echter dat tante Mimi een afkeer had van George toen ze hem voor het eerst bij John thuis zag, was voor John reden om George op te nemen in de band (naast het feit dat George toen al getalenteerd was). De moeder van Harrison moedigde een carrière in de muziek aan, ook iets waarvan tante Mimi vond dat George van slechte invloed was op John (alsof het iets uitgemaakt zou hebben). Tante Mimi was onbekend met het ‘no choice’ principe.
Buiten het persoonlijke familiedrama wat zich heeft afgespeeld, speelt ook nog het feit dat John geboren is tijdens WO II. Op 29 november 1940, ruim een maand na John’s geboorte werd Liverpool gebombardeerd gedurende WO II. Er hebben in totaal 80 bombardementen plaatsgevonden op Liverpool. Na de oorlog is ongeveer de helft van alle huizen in Liverpool verwoest. Bijna 2500 mensen stierven door de bombardementen. Nu neemt een kind geboren in de oorlog als een waar gegeven. Het is de angst van de volwassenen in zo'n situatie wat het kind in zich opneemt.
De openheid in ons design kent een hiërarchie. De diepste conditionering bevindt zich in het ego of hartcentrum. John had een ongedefinieerd egocentrum. Nu is het zo dat de diepste conditionering in ons design, in geval van John, het gevoel niet goed genoeg te zijn en zich daarom te moeten bewijzen, het meest verborgen wordt. Dit is ons best bewaarde geheim, onze verborgen agenda. Alle andere ongedefinieerde centra erom heen, staan allemaal in dienst om deze wond te verbergen. Zo zal aan de oppervlakte wel te zien zijn geweest dat hij haast had om steeds iets nieuws te beginnen (poort 53) vanwege zijn ambitie (poort 54), maar dit alles was feitelijk te doen om zijn waarde te bewijzen.
Zijn waarde bewijzen was niet bij alles en iedereen. De trigger was poort 51, de poort van shock, zijn persoonlijkheidsaarde en zuidelijke maansknoop in design. Maar met name de persoonlijkheidsaarde in zijn incarnatiekruis was zo belangrijk. Deze inprenting in een open centrum kan alleen ‘aan’ gaan zodra het getriggerd wordt van buitenaf.
John had competitie nodig om zichzelf uit te dagen om ergens als eerste of beste in te kunnen zijn om zich zodanig te kunnen bewijzen. Om dit te kunnen doen moet hij uitgedaagd worden van buitenaf, het ego is immers ongedefinieerd en dus niet consistent aanwezig.
Om zichzelf te testen om te kunnen ‘shinen’(ongedefinieerd keelcentrum) had hij een uitdaging nodig, iemand waarmee hij zijn kracht kan meten. Iemand die in zijn ogen gelijk of hoger staat dan hij.
Ten tijde van the Beatles was dat Paul McCartney maar ook daarna. Als Paul iets geschreven had wat John goed vond, triggerde hem dit om zichzelf uit te dagen om erover heen te gaan en iets te creëren wat nog beter was. John was hiervan ook bewust, in een interview geeft hij dit ook aan. Paul heeft poort 25 in zijn incarnatiekruis, de harmonische poort van poort 51.
In de jaren dat John in Amerika woonde en zich niet of veel minder bezig hield met muziek volgde hij Paul nog op de voet. Toen Paul weer eens een album had gemaakt wat John goed vond, was dat voor hem de stimulans om zijn laatste album double fantasy te maken. Paul was degene die John aan het werk kreeg. Onbewust natuurlijk want Paul bleef al die jaren muzikaal bezig. Maar het was John die deze boost nodig had om in beweging te komen en zichzelf weer uit te dagen om zijn waarde te bewijzen en te laten zien dat hij de beste was.
Bij de eerste ontmoeting met Paul zag John hoe getalenteerd Paul was. Paul kwam uit een muzikale familie. John heeft even getwijfeld of hij Paul in de band wilde omdat hij zich realiseerde dat hij in the Quarrymen de beste van de band was en de enige die kon zingen. Als Paul in de band zou komen, zou hij zijn aandacht als zanger en de beste van de band wellicht moeten delen. Na een nachtje slapen was hij er toch uit dat hij Paul graag bij hem in de band wilde omdat hij ook besefte dat hij veel van Paul kon leren. De samenwerking tussen de twee zal ik in een andere blog nader uiteenzetten via hun relatiekaart. Het was echt een hele bijzondere samensmelting van resonerende en harmonieuze frequenties.
John Lennon ontmoet Paul op 5 juli 1957. Hij is dan 16 jaar oud. Paul McCartney was zijn moeder Mary een jaar daarvoor verloren aan borstkanker toen hij 15 jaar oud was. Later schrijft hij over zijn mother Mary in Let it Be.
In 1958, een jaar nadat John Paul heeft ontmoet, komt John’s moeder als hij 17 is, te overlijden door een auto ongeluk. Ook John schrijft later meerdere nummers over zijn moeder, waaronder het hartverscheurende nummer ‘Mother’.
Mother, you had me but I never had you
I wanted you,
You didn't want me
So I, I just got to tell you
Goodbye goodbye
Father, you left me but I never left you
I needed you,
You didn't need me
So I, I just got to tell you
Goodbye goodbye
Children, don't do what I have done
I couldn't walk and I tried to run
So I, I just got to tell you
Goodbye goodbye
Mama don't go
Daddy come home
10-09-2022