Strategie: Wachten

Wanneer je aan het experiment in Human Design begint, hoef je Human Design en alle facetten niet te bestuderen. Een Foundation Reading geeft je al de praktische hulpmiddelen die je nodig hebt om met je strategie en autoriteit te kunnen oefenen. Dit is alles wat je nodig hebt om aan de slag te gaan in de ontdekkingstocht naar jezelf. Dit geeft je de mogelijkheid om je experiment en het deconditioneringsproces te starten. Dat is waar Human Design eigenlijk over gaat. Het feitelijk te leven. Je krijgt de tools van je Strategie en Autoriteit en je kunt beginnen.

Als intuïtieve manifesterende generator ben ik hier om te wachten en in het moment te reageren. Ik zou de respons herkennen uit mijn onderbuikgevoel via ahun's of unun's. En toch ... zo heb ik het in eerste instantie niet ervaren. Ik voelde het gewoon niet. Ik voelde geen reactie uit mijn onderbuikgevoel. Dat heeft een hele tijd geduurd.

In het begin begreep ik niet wat niet bedoeld werd met initiëren. Ik dacht dat initiëren ging over de grotere aangelegenheden in het leven. Initiëren kan echter in de kleinste dingen zitten, die zo'n gewoonte zijn geworden dat we het niet eens als initiëren herkennen. Een e-mail verzenden om iets of iemand in beweging te brengen voor feedback ipv te wachten tot het andere einde komt, dingen voor mensen doen zonder eerst te vragen of gevraagd te worden. Initiëren kan echt de kleinste dingen betreffen. Elke actie waaraan een beweegreden kleeft met een te verwachten uitkomst, is initiëren.Toen ik eenmaal begreep dat deze dingen óók behoren tot het rijk van initiëren, stopte ik bijna overal mee en begon ik te wachten.

Maar dit was wachten op een bijna vegetatieve manier. In mijn gedachten wilde ik het goed doen, zoals het hoort. Ik wilde het goed leren maar nu leefde ik eigenlijk niet meer. Ik zat gewoon te wachten, wachtend totdat de bliksem insloeg. Dus in die staat van vegeteren, belemmerde ik de flow van leven en raakte ik zo gefrustreerd dat het in een depressie veranderde. Ik bedacht me dat mijn leven vóór Human Design een soepeler leven was dan toen ik aan het experiment was begonnen. En toen hoorde ik op een dag een leraar zeggen, wachten zit niet in de mind, je stopt niet met leven, je blijft de dingen doen die je doet. Niet initiëren maar wel meegaan in de flow van het leven. Als het wachten in je hoofd zit, sluit je jezelf af van het leven en krijg je in plaats daarvan frustratie. Wachten gaat niet over gefrustreerd zijn. De not-self raakt gefrustreerd. Het wachten is op het lichaam, niet op de mind. Dit was wat ik moest horen om weer verder te kunnen en ontspannen om te gaan met mijn experiment. Het was een enorme opluchting. Ik begon weer dingen te doen. Ik ben tenslotte een manifesterende generator. Ik ben een energetisch wezen dat ook kan manifesteren.

Ik deel mijn verhaal omdat ik een post las van iemand die zich afvraagt wat met dat 'wachten' bedoeld wordt. Er zijn blijkbaar meerdere mensen die net als ik destijds worstelen met diezelfde vraag. Ik heb projector vrienden die worstelden met het wachten op de uitnodiging. Ze wachtten en wachtten en belden mij niet omdat ze dachten dat ik als manifesterende generator de eerste stap moet zetten. Maar als manifesterende generator met 11 (!) 2e lijnen in haar chart kwam ik ook niet naar buiten, want ik wacht om geroepen te worden. In plaats van in de flow te leven wordt het experiment een mentale trip. In de flow meegaan betekent dat er beweging is waarop we op elk moment in kunnen stappen wanneer we voelen dat het voor ons correct is of de juiste timing om dit te doen. Vergeet niet dat we ook mee kunnen bewegen op de neutrinostroom. Dit is tenminste hoe ik het voor mezelf voel.
Om deze blog te schrijven hoef ik niet te wachten totdat iemand mij vraagt: "Zeg, zou jij een blog willen schrijven over het thema 'wachten'?" Dan kan ik inderdaad lang wachten. Het werkt inderdaad vanuit een respons op iets, het lichaam geeft een signaal af omdat de post waarbij iemand vertelt over zijn worsteling met 'wachten' mij persoonlijk raakt vanuit herkenning. Door mijn eigen misverstand in het verleden van wat bedoeld werd met wachten, herken ik onmiddellijk diegenen die worstelen en gefrustreerd zijn met dit wachten. Soms vraag ik ze: voel je je nu gefrustreerder dan voor het experiment? Als ze 'ja' zeggen, dan herken ik het lijden van het wachten met de mind.

Er is een manier om je mind bezig te houden en jezelf vragen te stellen tijdens dit proces. Alokanand Diaz heeft cursussen gegeven over de 4 typen en de vraag die voor elk type van belang is. Elke type heeft zijn eigen vraag waarmee hij zijn mind bezig kan houden. Wat voor mij werkte was doorgaan met de dingen zoals ik die normaal ook deed, ruimte maken voor de dingen waar ik blij van word, maar stoppen met het initiëren van zaken waarbij ik een zekere uitkomst verwacht. Dat is namelijk iets een richting op willen sturen, dat is de mind. Kijk naar al je mooie ideeën alsof je een zaadje in de grond stopt, geef het water en laat het groeien. Geef je het idee geen water meer, weet je het meteen: het was een brainfart. En als je het stuk over niet initiëren niet begrijpt, let dan op de weerstand die je ontmoet. Als iets wat je doet niet vanzelf gaat en je blijft maar pushen ga je weerstand ondervinden en dat is voor jou het teken om te stoppen en los te laten. Ik wens iedereen veel plezier in de flow terwijl je lichaam wacht op respons, op de uitnodiging, op de initiatie of op het object om impact op te hebben.