IJsje Eten en Mensen Kijken

Gisteren in de zinderende hitte van 37°C met een gevoelstemperatuur van 42°C appt vriendin.

Zij: Even bij de ijssalon in de airco zitten?

Ik: Ja, goed idee.

Zij: Hoe laat?

Ik: Nu?

Zij: Even aankleden, loop in onderbroek.

Ik: Ik ook.

Zij: Over kwartiertje ben ik bij je.

Wij zijn allebei splenic generators, spontaan in het nu. Wij begrijpen dit principe volledig. Wij ontmoeten elkaar uitsluitend op deze manier met uitzondering van concerten en verjaardagen natuurlijk. Tijd geleden kom ik een vriendin van haar tegen die mij vraagt of ik onze gezamenlijke vriendin nog wel eens spreek. Zij geeft aan moeite te hebben om de agenda's af te stemmen waardoor het maar niet wil lukken om af te spreken. Ik zeg, ja wij spreken elkaar regelmatig maar nooit op afspraak, gewoon spontaan op de bonnefooi. Tijdens mijn transformatieproces was dit één van de eerste dingen die ik vrij direct onder de knie had. Ik begreep toen namelijk ook waarom ik in het verleden altijd afspraken afzei als ik geen zin had. Sommige mensen ervaren dat als een persoonlijke belediging, alsof zij niet leuk genoeg zijn, maar daar heeft het niets mee te maken. Ik kan geen afspraak maken voor in de toekomst. Ik weet niet of ik tegen die tijd nog zin heb. Vaak voelt zo’n geplande afspraak ook als een verplichting.

Dus. Wij komen aan bij de ijssalon. Gaan naar binnen. En wat blijkt? Niks airco. Ok, toch zitten. Na een tijdje begin ik te waaieren met de menukaart. Mijn vriendin pakt de andere menukaart en begint ook te waaieren. Een tafeltje verderop zitten twee vrouwen te praten. Een van hen heeft een schort om, dus die hoort bij de zaak. Terwijl wij zo zitten te wapperen met de menukaarten, zegt de vrouw met het schort: “Ja, t is overal snikheet hè? Mijn vriendin: “Ja, wij dachten hier even lekker in de airco te kunnen zitten, maar niet dus.” Nu draait de vrouw tegenover het schort zich naar ons toe en zegt daarop: “Ja, nee, als je in de airco wilt zitten, moeten de deuren dicht. Dit is een ijssalon. Een ijssalon moet zijn deuren open hebben voor de mensen. Een ijssalon met dichte deuren dat kan natuurlijk niet. Mijn vriendin, schrijfster met kanaal 17-62 (spelen met taal tot in detail en het organiseren van meningen en feiten) sla je niet zomaar uit het veld en zij antwoordt vanuit een andere logische redenering: “Nou, ik heb genoeg etablissementen gezien met dichte deuren waarop staat ‘hierbinnen is airco’, en dat trekt juist klanten naar binnen met dit weer.” De eigenaresse houdt haar mond en draait zich weer om. Het gesprek lijkt voor ons ten einde maar de eigenaresse geeft nog niet op. Ze gooit het nu over een andere boeg. Ze grabbelt in haar tas en haalt er een flesje uit. Ze begint te sprayen, geeft dan het flesje aan ons en zegt: “Hier neem maar, bodymist, is ook lekker verfrissend.” Ik spray een beetje. Mijn vriendin hoeft niet. Ik geef het flesje terug aan de vrouw, die nu opnieuw begint te sprayen over haar hele lichaam daarbij de borsten onder haar T-shirt niet vergetend. De bodymist stuift vrolijk door de ijssalon. Mijn vriendin pakt de menukaart weer op en begint heftig te waaieren en zegt: “Jeetje zeg, zoveel sprayen is toch ook niet nodig.”

Als ze later weg zijn, kom ik nog even terug op iets wat Ra ooit zei over kanaal 17-62. Ra zelf had poort 62, de poort van het detail. Zijn vrouw had het kanaal 17-62, het kanaal van acceptatie. Ra vertelde hierover, ga nooit in discussie met iemand met het kanaal van acceptatie want je wint het nooit.

17-62, het Kanaal van Acceptatie, een design van een georganiseerd wezen. Acceptatie is het mentaal organiseren van informatie op basis van een reeds onderbouwde mening met detail. Laat mij mijn mening en feiten delen over hoe ik denk dat jij georganiseerd zou moeten zijn. Mensen die kanalen van de Ajna naar de Keel hebben, openen de mogelijkheid om inspiratie vanuit het mentale rijk binnen te laten door contact te maken met degenen die een gedefinieerd hoofd hebben.

In dit gezelschap was ik degene met het gedefinieerde hoofd via de 63-4 (kanaal van de logica) en 64-47 (kanaal van abstractie; een design van mentale activiteit en helderheid). Samen vormen wij de mentale stroom van logica, 63-4 en de 17-62.